Ο ήσυχος, αργός θάνατος του ΠΑΣΟΚ (;)

Ο εν λόγω τίτλος, όχι ιδιαίτερα πρωτότυπος καθώς είναι παράφραση άρθρου για τους Τόρηδες που δημοσιεύτηκε σε Βρεταννική εφημερίδα, εκφράζει αγωνία και απογοήτευση για το ΠΑΣΟΚ αλλά και κυρίως για το πολιτικό σύστημα. Δεν μπορεί να εξαντληθεί σε ένα σύντομο σχόλιο αλλά θα προσπαθήσω να βάλω κάποιες παραμέτρους στη συζήτηση.
Το πρόβλημα με το ΠΑΣΟΚ είναι ότι σε αυτό κορυφώνεται και εκφράζεται τόσο έντονα η κρίση νομιμοποίησης της Ελληνικής πολιτικής ελίτ.
Η κρίση ξεκίνησε από τη δεκαετία του '80, σε ό,τι αφορούσε αρχικά την αριστερά, συνεχίστηκε το '90 και αγκαλιάζει το πολιτικό σύστημα σήμερα.
Αρχικά η αριστερά, τροφοδότης ιδεών, διεκδικήσεων και αισθητικής της Ελληνικής πολιτικής ζωής πέρασε σε μια βαθιά αμυντική στάση απένατι στις εξελίξεις της διάψευσης του πειράματος της ΕΣΣΔ, που την οδήγησε στη συντηρητική αντιμετώπιση της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της συνακόλουθης επαναστατικόποιησης του καπιταλισμού.
Η Νέα Δημοκρατία, διαχρονικά απέτυχε να μετεξελιχθεί σε σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα. Τα παλαιοκομματικά και σκληρά δεξιά χαρακτηριστικά της φαίνονται και κυριαρχούν ακόμα και σήμερα. Ως κόμμα συνάδει περισσότερο σε μοντέλο αυταρχικής δημοκρατίας, παρά σε μοντέλο φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Στο ΠΑΣΟΚ η κρίση φαινόταν από καιρό αλλά η διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας λειτουργούσε προστατευτικά. Μόλις αυτή χάθηκε το πρόβλημα φάνηκε.
Σε αδρές γραμμές: To ΠΑΣΟΚ μετεξελίχθηκε και παραμένει κατά βάση κόμμα αξιωματούχων, με μοναδική προοπτική την κυβέρνηση και χωρίς κίνητρο για δράση. Αγνοεί ποιες κοινωνικές δυνάμεις θέλει να εκφράσει και άρα στερείται συμπαγούς λαϊκής, κοινωνικής βάσης. Συνεπεία αυτών εμφανίζει ασαφή προγραμματικό λόγο και κυρίως αποτυγχάνει να αποτελέσει τη ριζοσπαστική εκείνη δύναμη, η οποία θα ξεκολλήσει από το τέλμα την ελληνική κοινωνία.
Κατόπιν αυτών εύκολα εξηγείται γιατί το εγχείρημα της ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ αποτυγχάνει αλλά και γιατί υστερεί της Νέα Δημοκρατίας. Δεν ανανεώνεται γιατί απλά το ΠΑΣΟΚ έπαψε να αρέσει στον κόσμο και υστερεί της ΝΔ, όχι γιατί η ΝΔ είναι καλύτερη του ΠΑΣΟΚ αλλά γιατί ο κόσμος είχε από αυτήν λιγότερες προσδοκίες.
Δυστυχώς, τέλος ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και η γύρω από αυτόν ομάδα δεν αντιλαμβάνεται ότι όσο μιλάει για "πανστρατιά" γενικά και αόριστα-συμπεριλαμβάνοντας κατ' επέκταση όσους απογοήτευσαν και εξόργισαν την κοινωνία- όσο αρνείται να μιλήσει και να αξιοποιήσει τους μαζικούς χώρους και την αφρόκρεμά τους και όσο πέφτει στη λούμπα του κυβερνητισμού- να πάρουμε τις εκλογές γιατί είμαστε καλύτεροι από τους άλλους- ο κόσμος θα αποστρέφεται το ΠΑΣΟΚ.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι συνέπεια αυτού δε θα είναι απλά μια μακρόχρονη δεξιά διακυβέρνηση. Θα είναι το βάθεμα της πολιτικής κρίσης νομιμοποίησης της δημοκρατίας μας, η μεγέθυνση της λαϊκής οργής και τελικά ίσως η διάλυση της μαζικής, συγκροτημένης έκφρασης του δημοκρατικού κόσμου, του ΠΑΣΟΚ. Η Ελλάδα δεν έχει παράδοση ισχυρών σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, το ΠΑΣΟΚ είναι το πρώτο.
Η τωρινή του κατάσταση δεν μπορεί να περιγραφεί ως απλή κρίση. Αποτελεί ενδεχομένως, προεόρτιο της διάλυσής του και του θανάτου και μάλιστα υπό τη γενική αδιαφορία της κονωνίας.
Για αυτό και τελειώνοντας το σύντομο αυτό σχόλιο, απευθυνόμενος στο ΠΑΣΟΚ και την ηγεσία του έχω να πω:
ΞΥΠΝΗΣΤΕ! ΓΙΝΕΤΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ! ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ!
ΥΓ. Υπόσχομαι και απειλώ να επανέλθω.