Του Κώστα Τριαντάφυλλου, Δικηγόρου ΔΣΑ
Λίγο μετά την επανεκλογή του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία της παράταξης οι πολιτικές προκλήσεις ανοίγονται και προς το κέντρο και προς την άλλη Αριστερά και κυρίως το ΣΥΝ. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να ανακτήσει την ιδεολογική του ηγεμονία στο μεσαίο χώρο προκειμένου να παραμείνει κόμμα εξουσίας, αλλά και να τείνει χέρι συνεργασίας για μία πλειάδα ζητημάτων και στο ΣΥΝ.
Αυτό που έχει κυρίως σημασία είναι η ανάδειξη του πλουραλισμού της κοινής ατζέντας αξιών και αντιλήψεων που συνδέουν το ΠΑΣΟΚ με την άλλη Αριστερά. Το ΠΑΣΟΚ δε διστάζει όχι μόνο να συμμετέχει σε πρωτοβουλίες κοινές, αλλά ακόμα περισσότερο ως κόμμα πολυσυλλεκτικό και μεγάλο, ανοίγει το ίδιο το δρόμο των κοινών πρωτοβουλιών. Όχι μόνο τρία θέματα για κοινή δράση, αλλά πολλά περισσότερα. Θέματα που θα χτίζουν και θα προάγουν το διάλογο και την αξιοπιστία του πολιτικού λόγου.
Αυτός ο πολιτικός λόγος δεν μπορεί να είναι μόνο άρνηση. Πέρα από τη διακυβέρνηση και πέρα από “νίκη” στον “πόλεμο αριστεράς - δεξιάς”, μπορούμε να πετύχουμε, οι ‘Έλληνες γενικά, σπουδαία ποιοτική αλλαγή στο κέντρο της πολιτικής και της δημοκρατίας συνολικά.
Σήμερα, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ περισσότερο από ποτέ μπορούν να περιγράψουν το κοινό τους μέτωπο:
Η κλιματική αλλαγή και η προστασία του περιβάλλοντος, δεν μπορεί να περιορισθεί σε συντηρητικά, νεοφιλελεύθερα, κρατικιστικά ή αγοραία στεγανά. Σήμερα η αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη απαιτεί συνειδητοποίηση και δράση πρώτα των πολιτών και των κινημάτων, ώστε να προστατευτεί το περιβάλλον και να τεθούν σε ισχύ νομοθετικά πλαίσια σε αυτήν την κατεύθυνση. Το άρθρο 24 του Συντάγματος αποτελεί ένα πρώτο μέτωπο που από μόνο του ενώνει τις δυνάμεις της προοδευτικής αριστεράς.
Ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης των δυναμικών αγορών, της Δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής, απαιτεί συνεργασία και μέτωπο που μπορεί να οδηγήσει σε ένα σύγχρονο κοινωνικό μοντέλο, όπου το Κοινωνικό Κράτος θα δρα προληπτικά και θα δημιουργεί ευκαιρίες στη ζωή για όλους. Η επένδυση στον άνθρωπο, μέσα από πολιτικές για την παιδεία, την κατάρτιση, την υγεία, την εξειδίκευση, την κοινωνική υποδομή και προστασία, μπορεί να διασφαλίσει ότι οι κοινωνικές ανισότητες που πλήττουν συγκεκριμένα τμήματα του πληθυσμού δεν θα περάσουν από τη μια γενιά στην άλλη.
Σε συνέχεια της επένδυσης στον άνθρωπο, έρχεται ο συνεχής αγώνας για την ουσιαστική αναβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας μας, που ξεκινάει από τον Παιδικό Σταθμό. Περνάει από το ανοιχτό ολοήμερο νηπιαγωγείο και Δημοτικό, τη δημιουργική δευτεροβάθμια εκπαίδευση που ευέλικτα μορφώνει τους μαθητές και τις μαθήτριες. Και καταλήγει στο νέο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, που είναι σαφώς πιο αναβαθμισμένο, πιο φοιτητοκεντρικό, χωρίς καθηγητικές αυθαιρεσίες και γραφειοκρατία, με μόνους στόχους την έρευνα, την καινοτομία και τη μόρφωση.
Η διασφάλιση της ασφαλιστικής βιωσιμότητας του συστήματος και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, χωρίς το διαχωρισμό παλιών και νέων. Η επιβάρυνση των νοικοκυριών με τους έμμεσους φόρους, η συρρίκνωση των δικαιωμάτων των νέων στην εργασία και την ασφάλιση δημιουργούν ένα τοπίο απελπιστικό για τη νέα γενιά και επομένως για το σύνολο της κοινωνίας. Η αλληλεγγύη και η κοινωνική συνοχή αποτελούν κοινές αξίες για την Κεντροαριστερά και σίγουρα μπορούν σήμερα να είναι σταθερή πολιτική πυξίδα για τον προσδιορισμό κοινών προτάσεων και δράσεων.
Η προάσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών και των θεσμών της Δημοκρατίας, αποτελούν ένα ακόμη πεδίο κοινών δράσεων. Η καταπάτηση των δημοκρατικών κεκτημένων της ελληνικής κοινωνίας, που ξεκίνησε με το ανεξιχνίαστο ακόμη σκάνδαλο των υποκλοπών, την απαγωγή των μεταναστών, τη χρήση των αεροδρομίων από τη CIA, στη συνέχεια την κομματικοποίηση όλων των μη Συνταγματικά Κατοχυρωμένων Ανεξάρτητων Αρχών και τώρα στην παραβίαση του Συντάγματος και των Αποφάσεων της Ανεξάρτητης Αρχής για Προστασία των Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα με τη χρήση της τηλεεπιτήρησης σε δημόσιους χώρους, δημιουργούν από μόνα τους ένα κοινό μέτωπο για την προάσπιση της Δημοκρατίας.
Υπ΄ αυτή την έννοια μπορεί πράγματι μια αριστερή οπτική να χρησιμεύσει και να βρει ζωτικό πολιτικό χώρο μέσα στις σημερινές διεργασίες του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ και των ανένταχτων αριστερών. Δεν εννοώ προφανώς την «αριστερή στροφή» στο παρελθόν που προβάλλεται ως πολιτική πανάκεια από πολλούς στο ΠΑΣΟΚ. Εννοώ ένα ριζοσπαστικό και ηλικιακά ανανεωμένο ρεύμα σύγχρονης μεταρρυθμιστικής Αριστεράς, ικανό να δώσει προγραμματικό ορμή και προοπτική σε μια πλειοψηφική κυβερνητική κεντροαριστερή παράταξη. Να παραγάγει δηλαδή μια εκσυγχρονισμένη κεντροαριστερή ηγεμονία στον μεσαίο χώρο και κατ’ επέκταση στην κοινωνία.
Tuesday, December 18, 2007
Wednesday, March 28, 2007
Η χώρα μας πρέπει να προχωρήσει μπροστά. Οι Έλληνες πολίτες χρειαζόμαστε μια νέα συλλογική προσπάθεια για ανάπτυξη με καινούργια ποιότητα. Πεποίθησή μας είναι ότι ΕΜΕΙΣ, οι νέοι, οφείλουμε να προσπαθήσουμε για μια δυνατή Ελλάδα και έναν ισχυρό πολίτη. Πρώτα απ’ όλα εμείς, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να γίνουμε η γενιά της ανατροπής.
Συγκροτούμε μια σύγχρονη και νεωτερική Νεολαία ΠΑΣΟΚ. Αγωνιζόμαστε μαζί με το ΠΑΣΟΚ να αλλάξουμε όλα όσα κρίνουμε ότι πλήττουν τη νέα γενιά και την πρόοδο της χώρας.
Καλούμε όλες τις νέες και τους νέους που ζουν, φοιτούν και εργάζονται στην Ελλάδα με τις δικές του ο καθένας ανησυχίες, ευαισθησίες και ιδιαιτερότητες.
Οι θεμελιώδεις προτεραιότητές μας είναι:
1. Η αναγνώριση του γεγονότος ότι οι νέοι σήμερα, εξαιτίας των ταχύτατα μεταβαλλόμενων συνθηκών της σύγχρονης κοινωνίας, αποτελούν μια ιδιαίτερα ευάλωτη κοινωνική ομάδα.
2. Η ανάπτυξη της αλληλεγγύης τόσο μεταξύ των νέων όσο και μεταξύ των γενεών σε μια κοινωνία που γηράσκει, σε μια χώρα που το πρόβλημα της υπογεννητικότητας είναι έντονο.
3. Η ενίσχυση των νέων με περισσότερα εφόδια μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της κατάρτισης προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις και τις προκλήσεις της νέας εποχής.
4. Η μεγαλύτερη συνοχή σε όλες τις πολιτικές που αφορούν τους νέους, καθώς και η καλύτερη γνώση και κατανόηση της νεολαίας και των αναγκών της.
5. Η μεγαλύτερη συμμετοχή των νέων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και στην πολιτική ζωή.
6. Η καλύτερη πληροφόρηση των νέων, η ενίσχυση της συμμετοχής τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή, η ανάπτυξη εθελοντικών δραστηριοτήτων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
7. Η εξασφάλιση αξιοκρατίας παντού και για όλους. Λογοδοσία για όσους ασκούν εξουσία.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ από την πολιτεία την κατάρτιση, την κατάθεση και την αναγνώριση ενός Συμφώνου για τη Νέα Γενιά, με προτεινόμενους τρεις ΠΥΛΩΝΕΣ ΔΡΑΣΗΣ.
1. Απασχόληση και κοινωνική ενσωμάτωση
- Μείωση της ανεργίας των νέων η οποία σήμερα είναι σχεδόν διπλάσια από το γενικό ποσοστό μέσα στην Ευρώπη (17,9% για νέους κάτω των 25 ετών).
- Ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας και των νέων αγροτών
- Φροντίδα και θεσμική θωράκιση των νέων που απασχολούνται κάτω από συνθήκες των νέων μορφών εργασίας και κατάχρησης του διευθυντικού δικαιώματος (πχ. εργαζόμενοι σε super markets, bars, café, πολυεθνικές εταιρίες εμπορίου ή υπηρεσιών)
- Διαμόρφωση νέων τρόπων αναζήτησης πρόσβασης στην εργασία.
- Ανάπτυξη εξειδικευμένων προγραμμάτων δράσης για την παροχή βοήθειας, καθοδήγησης και κατάρτισης κατά τη διαδικασία αναζήτησης εργασίας αλλά και κατά το στάδιο ανεργίας.
- Λήψη ειδικών μέτρων για την αντιμετώπιση του χάσματος μεταξύ των φύλων στην απασχόληση, την ανεργία και την αμοιβή.
- Εφαρμογή ειδικών μέτρων για τους νέους με λιγότερες ευκαιρίες (μειονεκτούσες ομάδες νέων, όπως νέοι με ειδικές ανάγκες, μετανάστες, κτλ).
- Προσαρμογή των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης στις νέες ανάγκες της αγοράς.
- Βελτίωση των υποδομών και παροχή υπηρεσιών φροντίδας για τα εξαρτώμενα μέλη της οικογένειας, και
- Ανάπτυξη νέων μορφών οργάνωσης της εργασίας περισσότερο φιλικών προς τους νέους και την οικογένεια, όπως τηλε-εργασία, μειωμένο ωράριο, γονική άδεια, άδεια μητρότητας, κτλ.
2. Εκπαίδευση, Κατάρτιση, Κινητικότητα
- Μείωση του αριθμού των νέων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο.
- Διεύρυνση της πρόσβασης στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση συμπεριλαμβανομένων της μαθητείας και της κατάρτισης στην επιχειρηματικότητα.
- Δημιουργία και εφαρμογή ενός κοινά αποδεκτού – από τους κοινωνικούς εταίρους - πλαισίου για την αξιολόγηση των τυπικών προσόντων και ειδικοτήτων.
- Αναγνώριση της μη-τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης και επιπλέον αναγνώριση της εργασίας στον τομέα της νεολαίας και του εθελοντισμού.
- Αύξηση του αριθμού των πτυχιούχων στις θετικές επιστήμες, τις επιστήμες πληροφορικής και τεχνολογίας, καθώς και μείωση της δυσαναλογίας μεταξύ των φύλων στις επιστήμες αυτές.
- Βελτίωση των ικανοτήτων των νέων στις ξένες γλώσσες και την πληροφορική, απαραίτητη προϋπόθεση για τους νέους που συμμετέχουν στην κοινωνία της γνώσης σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία της κινητικότητας.
- Αντιμετώπιση του ψηφιακού αναλφαβητισμού.
- Βελτίωση της πρόσβασης στο διαδίκτυο, σε βάσεις δεδομένων, βιβλιοθήκες και κάθε άλλη πηγή γνώσης και πληροφορίας.
- Παροχή ηλεκτρονικών υπολογιστών σε όλους τους νέους δωρεάν ή με επιδότηση από την πολιτεία ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του καθενός και δωρεάν πρόσβαση στο ίντερνετ με τις βέλτιστες δυνατές ταχύτητες.
- Άρση των εμποδίων στην κινητικότητα των νέων που μετέχουν σε προγράμματα κατάρτισης ή επιθυμούν να εργαστούν και να σπουδάσουν στο εξωτερικό.
- Να πέσουν οι μάντρες από τα σχολεία. Σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία = σχολείο ασφαλές
3. Σύγχρονη και αποτελεσματική κοινωνική / πολιτική παρέμβαση
- Ψήφος στα 16.
- Οι νέοι στο προσκήνιο της πολιτικής και των αποφάσεων με τη σύμπραξη και του ίδιου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
- Δικαίωμα στην ελευθερία και σεβασμός στην διαφορετικότητα. Τα ιδεολογικά μας μέτωπα σταματούν τη συντήρηση που βάζει φραγμούς την ελληνική κοινωνία.
- Ο κάθε νέος ελεύθερα αυτοκαθορίζεται, ελεύθερα διαμορφώνει τη σκέψη και τη συνείδησή του.
- Διαρκής μάχη με τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.
- Διαχωρισμός Εκκλησίας – Κράτους.
- Κάθε παιδί που γεννιέται στην πατρίδα μας είναι Έλληνας πολίτης
- Σταδιακή κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας
Συγκροτούμε μια σύγχρονη και νεωτερική Νεολαία ΠΑΣΟΚ. Αγωνιζόμαστε μαζί με το ΠΑΣΟΚ να αλλάξουμε όλα όσα κρίνουμε ότι πλήττουν τη νέα γενιά και την πρόοδο της χώρας.
Καλούμε όλες τις νέες και τους νέους που ζουν, φοιτούν και εργάζονται στην Ελλάδα με τις δικές του ο καθένας ανησυχίες, ευαισθησίες και ιδιαιτερότητες.
Οι θεμελιώδεις προτεραιότητές μας είναι:
1. Η αναγνώριση του γεγονότος ότι οι νέοι σήμερα, εξαιτίας των ταχύτατα μεταβαλλόμενων συνθηκών της σύγχρονης κοινωνίας, αποτελούν μια ιδιαίτερα ευάλωτη κοινωνική ομάδα.
2. Η ανάπτυξη της αλληλεγγύης τόσο μεταξύ των νέων όσο και μεταξύ των γενεών σε μια κοινωνία που γηράσκει, σε μια χώρα που το πρόβλημα της υπογεννητικότητας είναι έντονο.
3. Η ενίσχυση των νέων με περισσότερα εφόδια μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της κατάρτισης προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις και τις προκλήσεις της νέας εποχής.
4. Η μεγαλύτερη συνοχή σε όλες τις πολιτικές που αφορούν τους νέους, καθώς και η καλύτερη γνώση και κατανόηση της νεολαίας και των αναγκών της.
5. Η μεγαλύτερη συμμετοχή των νέων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και στην πολιτική ζωή.
6. Η καλύτερη πληροφόρηση των νέων, η ενίσχυση της συμμετοχής τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή, η ανάπτυξη εθελοντικών δραστηριοτήτων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
7. Η εξασφάλιση αξιοκρατίας παντού και για όλους. Λογοδοσία για όσους ασκούν εξουσία.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ από την πολιτεία την κατάρτιση, την κατάθεση και την αναγνώριση ενός Συμφώνου για τη Νέα Γενιά, με προτεινόμενους τρεις ΠΥΛΩΝΕΣ ΔΡΑΣΗΣ.
1. Απασχόληση και κοινωνική ενσωμάτωση
- Μείωση της ανεργίας των νέων η οποία σήμερα είναι σχεδόν διπλάσια από το γενικό ποσοστό μέσα στην Ευρώπη (17,9% για νέους κάτω των 25 ετών).
- Ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας και των νέων αγροτών
- Φροντίδα και θεσμική θωράκιση των νέων που απασχολούνται κάτω από συνθήκες των νέων μορφών εργασίας και κατάχρησης του διευθυντικού δικαιώματος (πχ. εργαζόμενοι σε super markets, bars, café, πολυεθνικές εταιρίες εμπορίου ή υπηρεσιών)
- Διαμόρφωση νέων τρόπων αναζήτησης πρόσβασης στην εργασία.
- Ανάπτυξη εξειδικευμένων προγραμμάτων δράσης για την παροχή βοήθειας, καθοδήγησης και κατάρτισης κατά τη διαδικασία αναζήτησης εργασίας αλλά και κατά το στάδιο ανεργίας.
- Λήψη ειδικών μέτρων για την αντιμετώπιση του χάσματος μεταξύ των φύλων στην απασχόληση, την ανεργία και την αμοιβή.
- Εφαρμογή ειδικών μέτρων για τους νέους με λιγότερες ευκαιρίες (μειονεκτούσες ομάδες νέων, όπως νέοι με ειδικές ανάγκες, μετανάστες, κτλ).
- Προσαρμογή των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης στις νέες ανάγκες της αγοράς.
- Βελτίωση των υποδομών και παροχή υπηρεσιών φροντίδας για τα εξαρτώμενα μέλη της οικογένειας, και
- Ανάπτυξη νέων μορφών οργάνωσης της εργασίας περισσότερο φιλικών προς τους νέους και την οικογένεια, όπως τηλε-εργασία, μειωμένο ωράριο, γονική άδεια, άδεια μητρότητας, κτλ.
2. Εκπαίδευση, Κατάρτιση, Κινητικότητα
- Μείωση του αριθμού των νέων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο.
- Διεύρυνση της πρόσβασης στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση συμπεριλαμβανομένων της μαθητείας και της κατάρτισης στην επιχειρηματικότητα.
- Δημιουργία και εφαρμογή ενός κοινά αποδεκτού – από τους κοινωνικούς εταίρους - πλαισίου για την αξιολόγηση των τυπικών προσόντων και ειδικοτήτων.
- Αναγνώριση της μη-τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης και επιπλέον αναγνώριση της εργασίας στον τομέα της νεολαίας και του εθελοντισμού.
- Αύξηση του αριθμού των πτυχιούχων στις θετικές επιστήμες, τις επιστήμες πληροφορικής και τεχνολογίας, καθώς και μείωση της δυσαναλογίας μεταξύ των φύλων στις επιστήμες αυτές.
- Βελτίωση των ικανοτήτων των νέων στις ξένες γλώσσες και την πληροφορική, απαραίτητη προϋπόθεση για τους νέους που συμμετέχουν στην κοινωνία της γνώσης σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία της κινητικότητας.
- Αντιμετώπιση του ψηφιακού αναλφαβητισμού.
- Βελτίωση της πρόσβασης στο διαδίκτυο, σε βάσεις δεδομένων, βιβλιοθήκες και κάθε άλλη πηγή γνώσης και πληροφορίας.
- Παροχή ηλεκτρονικών υπολογιστών σε όλους τους νέους δωρεάν ή με επιδότηση από την πολιτεία ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του καθενός και δωρεάν πρόσβαση στο ίντερνετ με τις βέλτιστες δυνατές ταχύτητες.
- Άρση των εμποδίων στην κινητικότητα των νέων που μετέχουν σε προγράμματα κατάρτισης ή επιθυμούν να εργαστούν και να σπουδάσουν στο εξωτερικό.
- Να πέσουν οι μάντρες από τα σχολεία. Σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία = σχολείο ασφαλές
3. Σύγχρονη και αποτελεσματική κοινωνική / πολιτική παρέμβαση
- Ψήφος στα 16.
- Οι νέοι στο προσκήνιο της πολιτικής και των αποφάσεων με τη σύμπραξη και του ίδιου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
- Δικαίωμα στην ελευθερία και σεβασμός στην διαφορετικότητα. Τα ιδεολογικά μας μέτωπα σταματούν τη συντήρηση που βάζει φραγμούς την ελληνική κοινωνία.
- Ο κάθε νέος ελεύθερα αυτοκαθορίζεται, ελεύθερα διαμορφώνει τη σκέψη και τη συνείδησή του.
- Διαρκής μάχη με τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.
- Διαχωρισμός Εκκλησίας – Κράτους.
- Κάθε παιδί που γεννιέται στην πατρίδα μας είναι Έλληνας πολίτης
- Σταδιακή κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας
Wednesday, March 21, 2007
Για μια πραγματικά προοδευτική Νεολαία
Λίγες μέρες απομένουν για τη διεξαγωγή του συνεδρίου επανίδρυσης της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Στο τριήμερο από 29 έως 31 Μαρτίου καλούμαστε όλοι, με αίσθημα συνέπειας, αλλά και αλληλεγγύης, να δώσουμε απαντήσεις στο ερώτημα που ταλανίζει εδώ και αρκετό καιρό το ΠΑΣΟΚ: "Τι Νεολαία θέλουμε;". Προφανώς και, οι απαντήσεις διαφέρουν, ωστόσο στην πορεία προς το συνέδριο είναι σωστό και - γιατί όχι - τίμιο να διασαφηνίσουμε ότι κύριος σκοπός του Συνεδρίου δεν είναι άλλος από τη δημιουργία μίας νέας αξιακής αφετηρίας, που να εμπνέει και να κινητοποιεί τη νέα γενιά.
Εδώ και καιρό τόσο ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όσο και τα μέλη και οι φίλοι της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΠ, είτε συλλογικά είτε μεμονωμένα, έχουμε πάρει τις αποστάσεις μας και έχουμε ξεκαθαρίσει τη στάση μας απέναντι σε φαινόμενα του παρελθόντος, που ακούσια ή μη σκίασαν τη δράση μας. Συμπεριφορές κυβερνητισμού και αλαζονείας δεν πρέπει να βρίσκουν χώρο έκφρασης στο πεδίο της πολιτικής δράσης των νέων. Έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση της κοινής γνώμης, αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή στα μέλη της οργάνωσής μας. Είναι ευκαιρία σήμερα, που το ΠΑΣΟΚ είναι στην αντιπολίτευση, να καθιερώσουμε ορισμένα ασυμβίβαστα, όχι για τιμωρία, αλλά για το αυτονόητο. Για παράδειγμα να μην επιτρέπεται μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ να συμμετέχει σε κυβερνητική θέση ή σε θέση συμβούλου υπουργού ή βουλευτή.
Δεν είναι, όμως, το μόνο ζητούμενο τί θα κάνει η Νεολαία όταν το ΠΑΣΟΚ είναι στην κυβέρνηση. Θεωρούμε, ότι η δράση μας πρέπει να είναι απολύτως ανεξάρτητη από το εάν το ΠΑΣΟΚ είναι ή όχι στην κυβέρνηση.
Το μεγάλο στοίχημα για εμάς είναι να κάνουμε την Νεολαία και την πολιτική ελκυστική στους νέους ανθρώπους, να τους ανοίξουμε την πόρτα και να τους δώσουμε το δικαίωμα της συμμετοχής. Να τους πείσουμε με τις δράσεις μας και με τις αξίες μας ότι η συμμετοχή είναι δικαίωμα και υποχρέωση. Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι αυτό είναι κάτι εύκολο. Το αντίθετο μάλιστα. Σε μια περίοδο απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών, αλλά και – δυστυχώς - των ιδεολογιών, το δύσκολο είναι να πείσει κανείς τους νέους να συμμετάσχουν. Και αυτό είναι για μας το μεγάλο στοίχημα.
Δύο χρόνια έχουν περάσει από την αναστολή της δράσης της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν μείναμε πολιτικά ανενεργοί. Βρήκαμε νέους και άλλους τρόπους έκφρασης. Προωθούμε τις συμμετοχικές και ανοιχτές διαδικασίες, μέσα από τα Τοπικά Συμβούλια Νέων, τις ΜΚΟ, τις Κινήσεις Πολιτών, το διάλογο μέσα από τα blogs και τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται σε επίπεδο νεολαίας στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ανοίξαμε ένα δρόμο δημιουργίας και πολιτικού ακτιβισμού πέρα από τον κομματικό ιστό, ένα δρόμο διεκδίκησης στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ χωρίς καμία κομματική σκοπιμότητα. Είναι ιστορική η ευκαιρία αυτόν τον ανανεωτικό δρόμο του κινήματος των νέων εργαζομένων, φοιτητών, των νέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να τον συνεχίσουμε και να τον ισχυροποιήσουμε μέσα από μια νέα πολιτική νεολαία.
Κώστας Τριαντάφυλλος
Εδώ και καιρό τόσο ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όσο και τα μέλη και οι φίλοι της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΠ, είτε συλλογικά είτε μεμονωμένα, έχουμε πάρει τις αποστάσεις μας και έχουμε ξεκαθαρίσει τη στάση μας απέναντι σε φαινόμενα του παρελθόντος, που ακούσια ή μη σκίασαν τη δράση μας. Συμπεριφορές κυβερνητισμού και αλαζονείας δεν πρέπει να βρίσκουν χώρο έκφρασης στο πεδίο της πολιτικής δράσης των νέων. Έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση της κοινής γνώμης, αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή στα μέλη της οργάνωσής μας. Είναι ευκαιρία σήμερα, που το ΠΑΣΟΚ είναι στην αντιπολίτευση, να καθιερώσουμε ορισμένα ασυμβίβαστα, όχι για τιμωρία, αλλά για το αυτονόητο. Για παράδειγμα να μην επιτρέπεται μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ να συμμετέχει σε κυβερνητική θέση ή σε θέση συμβούλου υπουργού ή βουλευτή.
Δεν είναι, όμως, το μόνο ζητούμενο τί θα κάνει η Νεολαία όταν το ΠΑΣΟΚ είναι στην κυβέρνηση. Θεωρούμε, ότι η δράση μας πρέπει να είναι απολύτως ανεξάρτητη από το εάν το ΠΑΣΟΚ είναι ή όχι στην κυβέρνηση.
Το μεγάλο στοίχημα για εμάς είναι να κάνουμε την Νεολαία και την πολιτική ελκυστική στους νέους ανθρώπους, να τους ανοίξουμε την πόρτα και να τους δώσουμε το δικαίωμα της συμμετοχής. Να τους πείσουμε με τις δράσεις μας και με τις αξίες μας ότι η συμμετοχή είναι δικαίωμα και υποχρέωση. Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι αυτό είναι κάτι εύκολο. Το αντίθετο μάλιστα. Σε μια περίοδο απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών, αλλά και – δυστυχώς - των ιδεολογιών, το δύσκολο είναι να πείσει κανείς τους νέους να συμμετάσχουν. Και αυτό είναι για μας το μεγάλο στοίχημα.
Δύο χρόνια έχουν περάσει από την αναστολή της δράσης της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν μείναμε πολιτικά ανενεργοί. Βρήκαμε νέους και άλλους τρόπους έκφρασης. Προωθούμε τις συμμετοχικές και ανοιχτές διαδικασίες, μέσα από τα Τοπικά Συμβούλια Νέων, τις ΜΚΟ, τις Κινήσεις Πολιτών, το διάλογο μέσα από τα blogs και τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται σε επίπεδο νεολαίας στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ανοίξαμε ένα δρόμο δημιουργίας και πολιτικού ακτιβισμού πέρα από τον κομματικό ιστό, ένα δρόμο διεκδίκησης στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ χωρίς καμία κομματική σκοπιμότητα. Είναι ιστορική η ευκαιρία αυτόν τον ανανεωτικό δρόμο του κινήματος των νέων εργαζομένων, φοιτητών, των νέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να τον συνεχίσουμε και να τον ισχυροποιήσουμε μέσα από μια νέα πολιτική νεολαία.
Κώστας Τριαντάφυλλος
Wednesday, February 21, 2007
ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΑΝΑΝΕΩΣΗ
Η ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΠΑΣΟΚ έχει προσφέρει πολλά, έχει όμως, όπως η ίδια ομολογεί, γίνει θύμα φατριών, συσχετισμών, ομάδων, πελατειακών σχέσεων, χωρίς πάντα αξίες και αρχές. Και θέλει η ίδια η Νεολαία, θέλουμε όλοι, να κάνει ένα καινούργιο ξεκίνημα, ριζοσπαστικά, αποβάλλοντας κάθε λογική και πρακτική του παρελθόντος . Οι νέοι, και μάλιστα οι νέοι σοσιαλιστές , οφείλουν να είναι πρωτοπόροι και όχι κολλημένοι σε προσωποπαγή σχήματα. Το όραμα, η ελπίδα που γίνεται πράξη, το μέλλον για το οποίο αγωνιζόμαστε δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Eίναι κτήμα όλων μας που μέσα από μια συμμετοχική προσπάθεια λειτουργεί και αξιοποιείται για να πάμε μπροστά με κοινούς στόχους, κοινά οράματα και πρωτοπόρα δύναμη τους νέους.
Ανήκουμε σε μια γενιά που έχει μπροστά της μεγάλα και σύγχρονα προβλήματα, πολύ διαφορετικά από αυτά που είχε να αντιμετωπίσει η προηγούμενη. Μια γενιά με τα δικά της βιώματα και τις δικές της ανάγκες που αναζητά τους δικούς της στόχους, τα δικά της οράματα. Είναι λοιπόν αναγκαίο να μπούμε σε μια πορεία Ανανέωσης, και μέσα από αυτή, αλλάζοντας πρώτα ότι δεν μας κάνει, να οδηγηθούμε στις απαραίτητες ρίξεις ξεκαθαρίζοντας την λειτουργία των θεσμών της Νεολαίας και επαναπροσδιορίζοντας την σχέση της με την κοινωνία και κυρίως την νέα γενιά.
Η απουσία της ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΠΑΣΟΚ οδήγησε στη μη παρακολούθηση των εξελίξεων με συστηματικό τρόπο στο χώρο της Νέας Γενιάς και πολλές φορές στο ξεπέρασμα των πολιτικών θέσεων της οργάνωσης, η οποία έδειχνε να δίνει μάχες οπισθοφυλακής και όχι ριζοσπαστικούς και ανατρεπτικούς αγώνες, ενώ η πολιτική επικάλυψη των μηχανισμών ανέτρεπε καθετί το καινοτόμο.
Στη νέα εποχή της λογοδοσίας και της διαβούλευσης, της συμμετοχικής δημοκρατίας και του συνεχούς διαλόγου , αυτό που έχει σημασία δεν είναι η ολιγαρχία των μηχανισμών και των ομάδων, αλλά η απελευθέρωση των ιδεών,η οραματική πολιτική, η εμπέδωση μιας προοδευτικής κουλτούρας σε κάθε πεδίο της καθημερινότητας. Είναι μια ευκαιρία για όλους τους νέους ανθρώπους να δημιουργήσουν ένα καινούργιο «ανανεωτικό» πολιτικό υποκείμενο της νέας γενιάς, μια σύγχρονη προοδευτική νεολαία στην πρωτοπορία της αναζήτησης.
Η πρόσκληση για συμμετοχή σ’αυτή την νεολαία θα πρέπει να είναι ανοικτή απέναντι σε ολόκληρη τη νέα γενιά, με πλήρη επίγνωση ότι απέναντι στα κόμματα υπάρχει δυσπιστία και καχυποψία. Πρέπει να γίνει απολύτως σαφές ότι το Κίνημα μέσα από τη ανασύσταση της ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΠΑΣΟΚ δημιουργεί κάτι το καινούργιο, κάτι το ξεχωριστό. Απέναντι στην κομματική γραφειοκρατία που βλέπει ο νεολαίος, πρέπει να διαμορφωθεί μια πολύ μεγαλύτερη ελευθερία συμμετοχής και επιλογών. Απέναντι στο κόμμα στρατιωτών και αφισοκολλητών πρέπει να δημιουργηθεί το κίνημα των ελεύθερα σκεπτόμενων πολιτών. Απέναντι στο κόμμα της πόλωσης και της διαφθοράς πρέπει να λειτουργήσει το κίνημα αξιών και ήθους. Απέναντι στο κόμμα το ιεραρχικό πρέπει να ανοιχτεί το κίνημα το δικτυακό και οριζόντιο. Απέναντι στο κλειστό κόμμα, να υπάρξει το κίνημα της διαφάνειας και των ανοιχτών διαδικασιών.Απέναντι στο κόμμα της μιας και μόνο γραμμής, να πλαστεί το κίνημα των κοινών αρχών και στόχων με πολλαπλές προσεγγίσεις, αναζητήσεις πρωτοβουλίες και διάλογο.
Γεννηθήκαμε, σπουδάζουμε και δουλεύουμε, για να φτιάξουμε έναν κόσμο καλύτερο. Σύνθημά μας θα πρέπει να είναι η ατομική πρωτοβουλία, και τα προσωπικά στοιχήματα που ορίζουν σήμερα την κοινωνία. Στόχος μας και φιλοδοξία μας να κτίσουμε την Νεολαία της Συμμετοχής και της Αλληλεγγύης, στην οποία θα έχουν και θα θέλουν να έχουν θέση, όλοι οι νέοι άνθρωποι, οι φοιτητές , οι εργαζόμενοι, οι μαθητές , οι μη προνομιούχοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Μια Νεολαία που θα αγκαλιάζει όλα τα μέλη της και θα τους παρέχει τη δυνατότητα να διαλεχθούν, να παίρνουν θέση και να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα τους. Μια Νεολαία ανοιχτή στη διαφορετικότητα, πολυσυλλεκτική και δημιουργική. Μια «δημοκρατική» πολιτική «ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ» ΝΕΟΛΑΙΑ του αύριο ……!
Sunday, February 18, 2007
Για ένα νέο ξεκίνημα
Για τους βουδιστές κάθε ταξίδι ξεκινάει από ένα βήμα. Το πρώτο! Για κάθε αλλαγή απαιτείται επίσης ένα βήμα. Και το πρώτο βήμα στη περίπτωση της Νεολαίας Πασοκ υπήρξε μια συνομολογία πως τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Οι αλλαγές ήταν κάτι παραπάνω από αναγκαίες.
Από μόνο του και μόνο αυτό ως γεγονός πολλές φορές δε λέει και πολλά. Μέχρι τη στιγμή ίσως που θα βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος, την κατάλληλη στιγμή και στον κατάλληλο τρόπο και θα πει ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ΩΣ ΕΔΩ. Στην περίπτωση της Νεολαίας Πασοκ αυτός ο άνθρωπος έχει όνομα και επίθετο. Ο Γιώργος Παπανδρέου ο «άτολμος και λίγος» είχε το θάρρος να εκφράσει αυτό που ο λαός βαθιά γνώριζε. Την αναγκαιότητα να υπάρξει μια νέα αρχή για μια διαφορετική οργάνωση νεολαίας στο χώρο των κινημάτων και του Πασοκ.
Ο Γίωργος Παπανδρέου είδε αυτό που όλος ο κόσμος ήξερε και πήγε κόντρα σε μια συντεχνιακή λογική αλλά και στάση ζωής περί της ελάσσονος προσπάθειας. Και αν η μνήμη μου δε με απατά ελάχιστοι αρχηγοί πολιτικών κομμάτων τόλμησαν κάτι αντίστοιχο. Αρκετοί το έκαναν γαργάρα το θέμα σχετικά με τις νεολαιίστικες οργανώσεις του κόμματος τους. Ποιες αλλαγές άραγε επέφεραν οι αρχηγοί της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΚΕ στις οργανώσεις Νεολαίας των κομμάτων τους; Και ποιος ενεργός πολίτης μπορεί να ισχυριστεί ότι όλα βαίνουν καλώς και πως τόσο η ΟΝΝΕΔ όσο και η ΚΝΕ συμπορεύονται σήμερα με τους νέους και με τα προβλήματα τους;
Αλλά ας αποδεχτούμε πως μια παραδοχή δεν φέρνει και την αλλαγή. Για να ρωτήσω αλήθεια θεσμικά (και όχι αφισοκολλητές) πως και πόσοι μη Έλληνες, νέοι συμμετέχουν σήμερα στις παραπάνω οργανώσεις; Ποια η συμμετοχή των απόδημων και των ομογενών;
Αλλά και για τη διαφάνεια, πόσοι από τα σημερινά μεγαλοστελέχη της ΟΝΝΕΔ είναι ανώτεροι κρατικοί αξιωματούχοι;
Πόσοι τέλος όντας μεσήλικοι βρίσκονται ακόμη στις ηγεσίες των παραπάνω Νεολαιίστικων οργανώσεων; Ποιος μπορεί αλώστε να ξεχάσει γραμματείς και παρατρεχάμενους Νεολαιίστικης οργάνωσης ετών 43 και 45;
Το ΠΑΣΟΚ τολμάει ένα μεγάλο νέο ξεκίνημα στο χώρο της Νεολαίας. Αλλά όχι μια αναπαλαίωση ενός ερειπίου. Τα θεμέλια είναι αρκετά γερά. Τόσο ώστε να ανησυχούν κάποιοι.
Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ μετά το συνέδριο δεν θα έχει μόνο νέα, καθαρά και δυναμικά πρόσωπα. Θα έχει
• Μέλη ως 28 ετών
• Ποσόστωση 40% για τις γυναίκες
• Θεσμικό πλαίσιο συμμετοχής ομογενών, απόδημων και μεταναστών
• Ασυμβίβαστο δημοσίου και κομματικού αξιώματος
• Αυτόνομη και δυναμική σπουδάζουσα Νεολαία
Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ μετά το συνέδριο θα έχει δημιουργήσει ένα θετικό προηγούμενο για κάθε Νεολαιίστικο φορέα στη χώρα μας. Και ίσως είναι καιρός πλέον να ανοίξουμε ένα διάλογο για τις νεολαιίστικες οργανώσεις, το πλαίσιο λειτουργίας τους αλλά και για τη νέα γενιά.
Οδυσσέας Κορακίδης
Odisseas.wordpress.com
Odisseas1@gmail.com
Από μόνο του και μόνο αυτό ως γεγονός πολλές φορές δε λέει και πολλά. Μέχρι τη στιγμή ίσως που θα βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος, την κατάλληλη στιγμή και στον κατάλληλο τρόπο και θα πει ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ΩΣ ΕΔΩ. Στην περίπτωση της Νεολαίας Πασοκ αυτός ο άνθρωπος έχει όνομα και επίθετο. Ο Γιώργος Παπανδρέου ο «άτολμος και λίγος» είχε το θάρρος να εκφράσει αυτό που ο λαός βαθιά γνώριζε. Την αναγκαιότητα να υπάρξει μια νέα αρχή για μια διαφορετική οργάνωση νεολαίας στο χώρο των κινημάτων και του Πασοκ.
Ο Γίωργος Παπανδρέου είδε αυτό που όλος ο κόσμος ήξερε και πήγε κόντρα σε μια συντεχνιακή λογική αλλά και στάση ζωής περί της ελάσσονος προσπάθειας. Και αν η μνήμη μου δε με απατά ελάχιστοι αρχηγοί πολιτικών κομμάτων τόλμησαν κάτι αντίστοιχο. Αρκετοί το έκαναν γαργάρα το θέμα σχετικά με τις νεολαιίστικες οργανώσεις του κόμματος τους. Ποιες αλλαγές άραγε επέφεραν οι αρχηγοί της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΚΕ στις οργανώσεις Νεολαίας των κομμάτων τους; Και ποιος ενεργός πολίτης μπορεί να ισχυριστεί ότι όλα βαίνουν καλώς και πως τόσο η ΟΝΝΕΔ όσο και η ΚΝΕ συμπορεύονται σήμερα με τους νέους και με τα προβλήματα τους;
Αλλά ας αποδεχτούμε πως μια παραδοχή δεν φέρνει και την αλλαγή. Για να ρωτήσω αλήθεια θεσμικά (και όχι αφισοκολλητές) πως και πόσοι μη Έλληνες, νέοι συμμετέχουν σήμερα στις παραπάνω οργανώσεις; Ποια η συμμετοχή των απόδημων και των ομογενών;
Αλλά και για τη διαφάνεια, πόσοι από τα σημερινά μεγαλοστελέχη της ΟΝΝΕΔ είναι ανώτεροι κρατικοί αξιωματούχοι;
Πόσοι τέλος όντας μεσήλικοι βρίσκονται ακόμη στις ηγεσίες των παραπάνω Νεολαιίστικων οργανώσεων; Ποιος μπορεί αλώστε να ξεχάσει γραμματείς και παρατρεχάμενους Νεολαιίστικης οργάνωσης ετών 43 και 45;
Το ΠΑΣΟΚ τολμάει ένα μεγάλο νέο ξεκίνημα στο χώρο της Νεολαίας. Αλλά όχι μια αναπαλαίωση ενός ερειπίου. Τα θεμέλια είναι αρκετά γερά. Τόσο ώστε να ανησυχούν κάποιοι.
Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ μετά το συνέδριο δεν θα έχει μόνο νέα, καθαρά και δυναμικά πρόσωπα. Θα έχει
• Μέλη ως 28 ετών
• Ποσόστωση 40% για τις γυναίκες
• Θεσμικό πλαίσιο συμμετοχής ομογενών, απόδημων και μεταναστών
• Ασυμβίβαστο δημοσίου και κομματικού αξιώματος
• Αυτόνομη και δυναμική σπουδάζουσα Νεολαία
Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ μετά το συνέδριο θα έχει δημιουργήσει ένα θετικό προηγούμενο για κάθε Νεολαιίστικο φορέα στη χώρα μας. Και ίσως είναι καιρός πλέον να ανοίξουμε ένα διάλογο για τις νεολαιίστικες οργανώσεις, το πλαίσιο λειτουργίας τους αλλά και για τη νέα γενιά.
Οδυσσέας Κορακίδης
Odisseas.wordpress.com
Odisseas1@gmail.com
Thursday, February 8, 2007
Για ένα νέο διαφωτισμό
Ανανέωση είναι το κεντρικό μας ζήτημα, αλλά ανανέωση πάνω απ΄ολα ιδεών και αξιών. Η υπόθεση της συγκρότησης μιας "νέας νεολαίας" δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί από κανέναν ως συγκρότηση ενός νέου μηχανισμού ή ως μια εναλλαγή ατόμων στις ίδιες θέσεις. Κάτι τέτοιο δεν ενδιαφέρει κανέναν νέο και ακόμη περισσότερο θα είναι θνησιγενές.
Η νέα προσπάθεια που έχει ξεκινήσει οφείλει να είναι πολιτική. Να δημιουργηθεί ένα ρεύμα νέων ανθρώπων σε επίπεδο κοινωνίας που θα συγκροτήσει μια πρόταση όχι μόνο για τη γενιά μας, αλλά για τη χώρα. Πώς θέλουμε την Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
Οι στόχοι μας θα πρέπει να είναι υψηλοί αλλά πραγματικοί. Και θεωρώ πως το ΠΑΣΟΚ αλλά και συνολικά η νέα γενιά πρέπει να θέσει ως στόχο μια νέα πολιτική, πολιτιστική, ηθική, αισθητική, κοινωνική αντίληψη.
Το πρώτο μας βήμα σε αυτήν την πορεία πρέπει να είναι η κατάθεση μιας "Εθνικής Στρατηγικής για τη Νέα Γενιά". Και πρέπει να γίνει τόσο μέσα από την ανασυγκρότηση της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ όσο και από την αυτοδέσμευση του ΠΑΣΟΚ να υιοθετήσει την πρόταση αυτήν, να την καλλιεργήσει, να την προωθήσει, να την εφαρμόσει.
Η ανάγκη μιας τέτοιας στρατηγικής έχει τονιστεί απο πολλούς ανθρώπους σε αυτόν τον διάλογο. Είναι λοιπόν η ώρα, με αφορμή και το προγραμματικό συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, να δώσουμε σε όλους τους νέους τη δυνατότητα να έρθουν κοντά στη συμμετοχή και στην πολιτική.
Το πρόβλημά μας είναι η κοινωνική αντιστοίχηση με τα διάφορα - ετερόκλητα κατά κανόνα- στρώματα της νέας γενιάς. Κανένας πολιτικός χώρος δεν έχει ενσωματώσει στο λόγο του αλλά και στις πολιτικές διεκδικήσεις του τη γενιά των νέων των 600 Ευρώ, τη γενιά των νέων επαγγελματιών - επιστημόνων - επιχειρηματιών που αντιμετωπίζουν από τη μια μεριά τον σκληρό παρεμβατισμό της κρατικής γραφειοκρατίας και από την άλλη τον απάνθρωπο ανταγωνισμό των ήδη επιτυχημένων επαγγελματιών κλπ. Να παλέψουμε να εκφράσουμε το φοιτητικό κίνημα, μιλώντας όμως για έναν νέο συνδικαλισμό που οι ίδιοι οι πασπίτες θα έχουν την ¨τόλμη" να τον διαμορφώσουν και να τον επικοινωνήσουν. Πολλές άλλες κατηγορίες θα μπορούσαμε να αναφέρουμε.
Το στοίχημα λοιπόν για μας ως γενιά, για την κοινωνία, για το ΠΑΣΟΚ, για τους νέους είναι ένα.
Ή θα μιλήσουμε και θα φέρουμε πραγματικά έναν νέο διαφωτισμό για τη χώρα ή θα χαθούμε από τον ασύνετο κυβερνητισμό και εξουσιομανία μελλοντικών "κατά συνήθεια διαφωτιστών"....
Άγγελος Τόλκας
Monday, January 29, 2007
Ο ήσυχος, αργός θάνατος του ΠΑΣΟΚ (;)
Ο εν λόγω τίτλος, όχι ιδιαίτερα πρωτότυπος καθώς είναι παράφραση άρθρου για τους Τόρηδες που δημοσιεύτηκε σε Βρεταννική εφημερίδα, εκφράζει αγωνία και απογοήτευση για το ΠΑΣΟΚ αλλά και κυρίως για το πολιτικό σύστημα. Δεν μπορεί να εξαντληθεί σε ένα σύντομο σχόλιο αλλά θα προσπαθήσω να βάλω κάποιες παραμέτρους στη συζήτηση.
Το πρόβλημα με το ΠΑΣΟΚ είναι ότι σε αυτό κορυφώνεται και εκφράζεται τόσο έντονα η κρίση νομιμοποίησης της Ελληνικής πολιτικής ελίτ.
Η κρίση ξεκίνησε από τη δεκαετία του '80, σε ό,τι αφορούσε αρχικά την αριστερά, συνεχίστηκε το '90 και αγκαλιάζει το πολιτικό σύστημα σήμερα.
Αρχικά η αριστερά, τροφοδότης ιδεών, διεκδικήσεων και αισθητικής της Ελληνικής πολιτικής ζωής πέρασε σε μια βαθιά αμυντική στάση απένατι στις εξελίξεις της διάψευσης του πειράματος της ΕΣΣΔ, που την οδήγησε στη συντηρητική αντιμετώπιση της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της συνακόλουθης επαναστατικόποιησης του καπιταλισμού.
Η Νέα Δημοκρατία, διαχρονικά απέτυχε να μετεξελιχθεί σε σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα. Τα παλαιοκομματικά και σκληρά δεξιά χαρακτηριστικά της φαίνονται και κυριαρχούν ακόμα και σήμερα. Ως κόμμα συνάδει περισσότερο σε μοντέλο αυταρχικής δημοκρατίας, παρά σε μοντέλο φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Στο ΠΑΣΟΚ η κρίση φαινόταν από καιρό αλλά η διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας λειτουργούσε προστατευτικά. Μόλις αυτή χάθηκε το πρόβλημα φάνηκε.
Σε αδρές γραμμές: To ΠΑΣΟΚ μετεξελίχθηκε και παραμένει κατά βάση κόμμα αξιωματούχων, με μοναδική προοπτική την κυβέρνηση και χωρίς κίνητρο για δράση. Αγνοεί ποιες κοινωνικές δυνάμεις θέλει να εκφράσει και άρα στερείται συμπαγούς λαϊκής, κοινωνικής βάσης. Συνεπεία αυτών εμφανίζει ασαφή προγραμματικό λόγο και κυρίως αποτυγχάνει να αποτελέσει τη ριζοσπαστική εκείνη δύναμη, η οποία θα ξεκολλήσει από το τέλμα την ελληνική κοινωνία.
Κατόπιν αυτών εύκολα εξηγείται γιατί το εγχείρημα της ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ αποτυγχάνει αλλά και γιατί υστερεί της Νέα Δημοκρατίας. Δεν ανανεώνεται γιατί απλά το ΠΑΣΟΚ έπαψε να αρέσει στον κόσμο και υστερεί της ΝΔ, όχι γιατί η ΝΔ είναι καλύτερη του ΠΑΣΟΚ αλλά γιατί ο κόσμος είχε από αυτήν λιγότερες προσδοκίες.
Δυστυχώς, τέλος ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και η γύρω από αυτόν ομάδα δεν αντιλαμβάνεται ότι όσο μιλάει για "πανστρατιά" γενικά και αόριστα-συμπεριλαμβάνοντας κατ' επέκταση όσους απογοήτευσαν και εξόργισαν την κοινωνία- όσο αρνείται να μιλήσει και να αξιοποιήσει τους μαζικούς χώρους και την αφρόκρεμά τους και όσο πέφτει στη λούμπα του κυβερνητισμού- να πάρουμε τις εκλογές γιατί είμαστε καλύτεροι από τους άλλους- ο κόσμος θα αποστρέφεται το ΠΑΣΟΚ.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι συνέπεια αυτού δε θα είναι απλά μια μακρόχρονη δεξιά διακυβέρνηση. Θα είναι το βάθεμα της πολιτικής κρίσης νομιμοποίησης της δημοκρατίας μας, η μεγέθυνση της λαϊκής οργής και τελικά ίσως η διάλυση της μαζικής, συγκροτημένης έκφρασης του δημοκρατικού κόσμου, του ΠΑΣΟΚ. Η Ελλάδα δεν έχει παράδοση ισχυρών σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, το ΠΑΣΟΚ είναι το πρώτο.
Η τωρινή του κατάσταση δεν μπορεί να περιγραφεί ως απλή κρίση. Αποτελεί ενδεχομένως, προεόρτιο της διάλυσής του και του θανάτου και μάλιστα υπό τη γενική αδιαφορία της κονωνίας.
Για αυτό και τελειώνοντας το σύντομο αυτό σχόλιο, απευθυνόμενος στο ΠΑΣΟΚ και την ηγεσία του έχω να πω:
ΞΥΠΝΗΣΤΕ! ΓΙΝΕΤΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ! ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ!
ΥΓ. Υπόσχομαι και απειλώ να επανέλθω.
Το πρόβλημα με το ΠΑΣΟΚ είναι ότι σε αυτό κορυφώνεται και εκφράζεται τόσο έντονα η κρίση νομιμοποίησης της Ελληνικής πολιτικής ελίτ.
Η κρίση ξεκίνησε από τη δεκαετία του '80, σε ό,τι αφορούσε αρχικά την αριστερά, συνεχίστηκε το '90 και αγκαλιάζει το πολιτικό σύστημα σήμερα.
Αρχικά η αριστερά, τροφοδότης ιδεών, διεκδικήσεων και αισθητικής της Ελληνικής πολιτικής ζωής πέρασε σε μια βαθιά αμυντική στάση απένατι στις εξελίξεις της διάψευσης του πειράματος της ΕΣΣΔ, που την οδήγησε στη συντηρητική αντιμετώπιση της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της συνακόλουθης επαναστατικόποιησης του καπιταλισμού.
Η Νέα Δημοκρατία, διαχρονικά απέτυχε να μετεξελιχθεί σε σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα. Τα παλαιοκομματικά και σκληρά δεξιά χαρακτηριστικά της φαίνονται και κυριαρχούν ακόμα και σήμερα. Ως κόμμα συνάδει περισσότερο σε μοντέλο αυταρχικής δημοκρατίας, παρά σε μοντέλο φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Στο ΠΑΣΟΚ η κρίση φαινόταν από καιρό αλλά η διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας λειτουργούσε προστατευτικά. Μόλις αυτή χάθηκε το πρόβλημα φάνηκε.
Σε αδρές γραμμές: To ΠΑΣΟΚ μετεξελίχθηκε και παραμένει κατά βάση κόμμα αξιωματούχων, με μοναδική προοπτική την κυβέρνηση και χωρίς κίνητρο για δράση. Αγνοεί ποιες κοινωνικές δυνάμεις θέλει να εκφράσει και άρα στερείται συμπαγούς λαϊκής, κοινωνικής βάσης. Συνεπεία αυτών εμφανίζει ασαφή προγραμματικό λόγο και κυρίως αποτυγχάνει να αποτελέσει τη ριζοσπαστική εκείνη δύναμη, η οποία θα ξεκολλήσει από το τέλμα την ελληνική κοινωνία.
Κατόπιν αυτών εύκολα εξηγείται γιατί το εγχείρημα της ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ αποτυγχάνει αλλά και γιατί υστερεί της Νέα Δημοκρατίας. Δεν ανανεώνεται γιατί απλά το ΠΑΣΟΚ έπαψε να αρέσει στον κόσμο και υστερεί της ΝΔ, όχι γιατί η ΝΔ είναι καλύτερη του ΠΑΣΟΚ αλλά γιατί ο κόσμος είχε από αυτήν λιγότερες προσδοκίες.
Δυστυχώς, τέλος ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και η γύρω από αυτόν ομάδα δεν αντιλαμβάνεται ότι όσο μιλάει για "πανστρατιά" γενικά και αόριστα-συμπεριλαμβάνοντας κατ' επέκταση όσους απογοήτευσαν και εξόργισαν την κοινωνία- όσο αρνείται να μιλήσει και να αξιοποιήσει τους μαζικούς χώρους και την αφρόκρεμά τους και όσο πέφτει στη λούμπα του κυβερνητισμού- να πάρουμε τις εκλογές γιατί είμαστε καλύτεροι από τους άλλους- ο κόσμος θα αποστρέφεται το ΠΑΣΟΚ.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι συνέπεια αυτού δε θα είναι απλά μια μακρόχρονη δεξιά διακυβέρνηση. Θα είναι το βάθεμα της πολιτικής κρίσης νομιμοποίησης της δημοκρατίας μας, η μεγέθυνση της λαϊκής οργής και τελικά ίσως η διάλυση της μαζικής, συγκροτημένης έκφρασης του δημοκρατικού κόσμου, του ΠΑΣΟΚ. Η Ελλάδα δεν έχει παράδοση ισχυρών σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, το ΠΑΣΟΚ είναι το πρώτο.
Η τωρινή του κατάσταση δεν μπορεί να περιγραφεί ως απλή κρίση. Αποτελεί ενδεχομένως, προεόρτιο της διάλυσής του και του θανάτου και μάλιστα υπό τη γενική αδιαφορία της κονωνίας.
Για αυτό και τελειώνοντας το σύντομο αυτό σχόλιο, απευθυνόμενος στο ΠΑΣΟΚ και την ηγεσία του έχω να πω:
ΞΥΠΝΗΣΤΕ! ΓΙΝΕΤΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ! ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ!
ΥΓ. Υπόσχομαι και απειλώ να επανέλθω.
Monday, January 22, 2007
Ανανέωση
Είναι γεγονός ότι η ενασχόληση των πολιτών με τα κοινά, όπως τουλάχιστον τη γνωρίζαμε, έχει μειωθεί. Ιδιαίτερα οι νέοι πολίτες αισθάνονται την πολιτική (με την κλασική έννοια του όρου) να είναι απόμακρη και απελπιστικά ξένη προς τους ίδιους, τις αγωνίες τους και τα ενδιαφέροντα τους.
Ταυτόχρονα με την μείωση και την απαξίωση της ενασχόλησης με τα κοινά, δημιουργείται ένα νέο κίνημα αυτόνομων πολιτών που διαμέσου του διαδικτύου και των άλλων νέων τεχνολογιών παίρνουν όλο και περισσότερο την κατάσταση στα χέρια τους. Αυτή η νέα τάση που στη νέα γενιά εκφράζεται ολοένα και περισσότερο με τον ακτιβισμό (όχι μόνο με την κλασική έννοια)αλλά και με την πολιτική που στοχεύει στην επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων. Πρακτική πολιτική και Ακτιβισμός που ξεφεύγουν από τη θεωρητικολογία και κατευθύνονται στη δράση και στην αποτελεσματικότητα.
Νέες μορφές δράσης, συμμετοχής, έκφρασης, επικοινωνίας και δικτύωσης οδηγούν σε νέες κοινωνικές, τοπικές και παγκόσμιες ανακατατάξεις. Στην κατάρρευση των συνόρων και τη παγκοσμιοποίηση των αγορών δεν απάντησαν τα Κράτη, όντας πλέον μικρά για τα μεγάλα και μεγάλα για τα μικρά. Απάντησαν οι ίδιοι οι πολίτες μέσα από την αυτόνομη και αυτοκαθοριζόμενη δράση τους: Η κοινωνία των πολιτών, τα κοινωνικά κινήματα, οι προσωπικές ιστοσελίδες, η ατομική συμμετοχή σε διεθνείς δράσεις, η ανεξάρτητη ενημέρωση μέσα από τα νέα μέσα, η διεθνής συνεργασία φορέων, τα τοπικά σχήματα χωρίς τυπικά χαρακτηριστικά, δημιούργησαν ένα τοπίο διεθνοποίησης των αγωνιών και των αγώνων. Έτσι σήμερα ο πολίτης της Ελλάδας ενημερώνεται αμεσότερα για την παγκόσμια κατάσταση ενώ ο ίδιος, οι οργανώσεις και τα κινήματα επικοινωνούν άμεσα και φτηνά ξεπερνώντας τα σύνορα δημιουργώντας εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο.
Είναι όμως όλα αυτά ζητήματα μόνο τεχνολογίας; Τελικά αφορούν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας ή μόνο μια ελίτ αυτής (πρώτη ταχύτητα); Πώς η νέα αυτή εποχή μπορεί να φτάσει σε κάθε νοικοκυριό και κάθε πολίτη; Πώς αυτή νέα εποχή τελικά θα επηρεάσει τη δημοκρατία και ποια θα είναι η φυσική μετεξέλιξη της; Που βρίσκονται τα δικαιώματα σήμερα; Πού βρίσκεται ο πρωτογενής τομέας και τα χαμηλά στρώματα;
Όλα αυτά τα ερωτήματα αποτελούν μεγάλα θέματα προβληματισμού, παρέμβασης και κυρίως δράσης. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι δυνατόν να δοθούν ασφαλείς απαντήσεις, καθώς η εποχή των δογμάτων έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Σε αυτό το περιβάλλον η ανανέωση προβάλλει αναγκαία: Στην πολιτική, δράση, στο Κράτος, στους Θεσμούς, στην Παιδεία, στα Κόμματα, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Πολιτισμό, στις ιδέες, στη νοοτροπία, στις πρακτικές, στην καθημερινότητα ακόμα και σε αυτό το Διαδίκτυο...
Ταυτόχρονα με την μείωση και την απαξίωση της ενασχόλησης με τα κοινά, δημιουργείται ένα νέο κίνημα αυτόνομων πολιτών που διαμέσου του διαδικτύου και των άλλων νέων τεχνολογιών παίρνουν όλο και περισσότερο την κατάσταση στα χέρια τους. Αυτή η νέα τάση που στη νέα γενιά εκφράζεται ολοένα και περισσότερο με τον ακτιβισμό (όχι μόνο με την κλασική έννοια)αλλά και με την πολιτική που στοχεύει στην επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων. Πρακτική πολιτική και Ακτιβισμός που ξεφεύγουν από τη θεωρητικολογία και κατευθύνονται στη δράση και στην αποτελεσματικότητα.
Νέες μορφές δράσης, συμμετοχής, έκφρασης, επικοινωνίας και δικτύωσης οδηγούν σε νέες κοινωνικές, τοπικές και παγκόσμιες ανακατατάξεις. Στην κατάρρευση των συνόρων και τη παγκοσμιοποίηση των αγορών δεν απάντησαν τα Κράτη, όντας πλέον μικρά για τα μεγάλα και μεγάλα για τα μικρά. Απάντησαν οι ίδιοι οι πολίτες μέσα από την αυτόνομη και αυτοκαθοριζόμενη δράση τους: Η κοινωνία των πολιτών, τα κοινωνικά κινήματα, οι προσωπικές ιστοσελίδες, η ατομική συμμετοχή σε διεθνείς δράσεις, η ανεξάρτητη ενημέρωση μέσα από τα νέα μέσα, η διεθνής συνεργασία φορέων, τα τοπικά σχήματα χωρίς τυπικά χαρακτηριστικά, δημιούργησαν ένα τοπίο διεθνοποίησης των αγωνιών και των αγώνων. Έτσι σήμερα ο πολίτης της Ελλάδας ενημερώνεται αμεσότερα για την παγκόσμια κατάσταση ενώ ο ίδιος, οι οργανώσεις και τα κινήματα επικοινωνούν άμεσα και φτηνά ξεπερνώντας τα σύνορα δημιουργώντας εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο.
Είναι όμως όλα αυτά ζητήματα μόνο τεχνολογίας; Τελικά αφορούν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας ή μόνο μια ελίτ αυτής (πρώτη ταχύτητα); Πώς η νέα αυτή εποχή μπορεί να φτάσει σε κάθε νοικοκυριό και κάθε πολίτη; Πώς αυτή νέα εποχή τελικά θα επηρεάσει τη δημοκρατία και ποια θα είναι η φυσική μετεξέλιξη της; Που βρίσκονται τα δικαιώματα σήμερα; Πού βρίσκεται ο πρωτογενής τομέας και τα χαμηλά στρώματα;
Όλα αυτά τα ερωτήματα αποτελούν μεγάλα θέματα προβληματισμού, παρέμβασης και κυρίως δράσης. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι δυνατόν να δοθούν ασφαλείς απαντήσεις, καθώς η εποχή των δογμάτων έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Σε αυτό το περιβάλλον η ανανέωση προβάλλει αναγκαία: Στην πολιτική, δράση, στο Κράτος, στους Θεσμούς, στην Παιδεία, στα Κόμματα, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Πολιτισμό, στις ιδέες, στη νοοτροπία, στις πρακτικές, στην καθημερινότητα ακόμα και σε αυτό το Διαδίκτυο...
Subscribe to:
Posts (Atom)
